Thailand, het begin

Ja, ja, dat is best een tijdje geleden inmiddels, dus ik dacht voor de kerst nog maar even een update. Voor iedereen die halverwege afhaakt; van Bangkok naar de tempels in Sukothai, door naar Chiang Mai -waar we onze eerste keer (heel lichte) buikgriep hadden, toen naar het koude, maar geweldige Pai en met de scooter weer terug naar Chiang Mai om net op tijd te zijn voor de nachttrein en nu weer terug in Bangkok, visum voor India opgehaald en morgen naar Cambodja voor de kerst. Voor iedereen die lange kerstdagen heeft en een beetje vermaak wil, hieronder volgt de uitgebreide versie.

Nadat ik gelukkig het vliegtuig in mocht ging de vliegreis eigenlijk heel voorspoedig. Een leuk detail wat natuurlijk velen zelf al hebben ervaren, maar voor mij nieuw was. Midden in de nacht (voor mijn gevoel) keek ik even door het vliegtuigraampje en scheen de volle zon, ja daar was het tijdverschil. Eenmaal in Bangkok heb ik de eerste 36 uur alleen doorgebracht. Eerst maar naar het hostel en daar was niemand -het lag ook nog wel buiten het centrum, maar ik zal Catharina midden in de nacht van het vliegveld halen, dus dit leek me wel handig. Nou goed, daar zat ik dan, alleen. Ik ben wat rond gaan lopen en begon de plaats steeds meer te waarderen. Het zat midden in een woonwijk en er was geen toerist te bekennen en ja de Thaise mensen vonden mij wel interessant, dus al gauw werd ik uitgenodigd om wodka te komen drinken met drie Thaise, waarvan 1 slechts gebrekkig Engels sprak en de anderen geen woord Engels kenden -nu moet ik toegeven ik de wodka heb ingewisseld voor water, maar het was toch leuk. De volgende dag Bangkok verkennen en 's nachts naar het vliegveld, waar ik nog enkele uren op Catharina heb gewacht en het uiteindelijke nog presteerde om niet bij de goede gate te staan, wat me nog maar net werd vergeven. Ja, ik was best blij Catharina weer te zien, als je alleen bent heb je misschien wel veel meer aanspraak van mensen op straat, maar doe mij maar samen op pad zijn. De eerste dagen Bangkok hebben we wat rondgelopen, tempels bekeken, openbaar vervoer bootjes genomen en ons visum voor India geregeld. De mensen zijn hier zo vriendelijk en anders dan in Afrika hoef je je niet druk te maken over veiligheid of tassen (oke, natuurlijk let ik wel op).

Toen ons paspoort eenmaal bij de ambassade lag zijn we door gegaan naar Sukothai. Sukothai was de eerste hoofdstad van Thailand en van deze stad zijn nog ruines van tempels over. Samen met een Noorse jongen zijn we door de oude stad gefietst om de tempels te bekijken, heel indrukwekkend, maar toch besefte ik me hoe weinig ik eigenlijk weet van het buddhisme, het leven in de tempels en de gewoonten hier. Gelukkig, zo lazen wij in de lonely planet, konden we in Chiang Mai monk chats houden om alle vragen die we hebben te stellen over hun levenswijze. Dat was dan ook ons plan en na ons bezoek aan Sukothai zijn we verder naar het Noorden gereisd om Chiang Mai eens rustig te bekijken. Dat 'rustig' is er wel van gekomen. Toen we door de straat liepen en we toch wel hongerig waren, zagen we een heel leuk cafetje waar Thaise jongeren aan het fonduen en grillen waren, dat wilde wij ook. Aangezien alles gericht was op de Thaise bevolking legde de jongen achter ons de bedoeling even uit. Kijk dat was handig en zo konden wij allemaal dingen bestellen die we dan zelf konden klaarmaken, echt leuk. Nou dat hebben we geweten hoor de volgende dag, misselijk, buikpijn, ja een dag op bed was de enige oplossing en 's avonds ging het alweer een stuk beter dus het viel allemaal mee. Tsja wat doe je dan in Chiang Mai? Nou tempels bekijken en een trekking doen - die trekking hebben wij ingeruild voor een tripje naar Pai wat ons werd aangeraden. Dus nu eerst maar de tempels. We begonnen de dag vroeg (ja na twee nachten en een dag op bed, heb je toch wel energie) en liepen de ene na de andere tempel af, er waren er zoveel. Wel allemaal heel verschillend: rijk, arm, groot, klein, drukbezocht of geen mens te bekkennen. Jahoor er is van alles. Nou goed waar jullie natuurlijk allemaal op wachten, de monk chats. Nou die hebben we gehad hoor. Heel leuk, we konden eigenlijk alles vragen over het buddhisme, het mediteren, de zoektocht naar verlichting, de wedergeboorte en het leven als monnik - natuurlijk blijft er wel veel onduidelijk, maar de belangrijkste boodschap was wel (naar mijn inziens): Budhisme is geen religie, maar een 'way of life'. Nadat Buddha was verlicht is dat niemand anders meer gelukt of overkomen, maar is dat wel iets nastrevenswaardig voor de buddhisten. Na de chat waren we nog net op tijd voor de meditatiecursus waarbij we de vier houdingen van mediteren leerden, namelijk: staan, zitten, liggen en lopen. Voor ons slechts twee uurtjes, voor de buddhisten minstens twee keer een half uur per dag, maar wil je echt wat bereiken dan moet je toch echt wel minstens vier dagen achter elkaar mediteren. Ja, best mooi eigenlijk. Elke dag met z'n allen twee keer een half uur de tijd nemen om na te denken (misschien dat het voor hun niet helemaal nadenken is gezien je bezig bent om al je zintuigen uit te schakelen voor de omgeving en alleen nog maar met jezelf bent los van de wereld, maar toch). Ja, Chiang Mai was voor ons de stad voor het leren kennen van religie en de gewoonten en gebruiken. Ook heeft een vrouw op de avondmarkt onze tarotkaarten gelegd, nou ik heb het geweten hoor. Ik krijg een motorongeluk- wil het feit dat we net gepland hadden om twee dagen na het leggen van die kaarten een scootertrip te maken, ai, maar goed dat Catharina me ook kon beschermen volgens de kaarten. Niet alleen moest ik oppassen voor motors, ook in het algemeen moest ik oplettend en voorzichtig zijn, kwam de kaart voor de dood voorbij en ja, ik moet toch niet te bijgelovig worden wil ik de reis tot een goed einde brengen. Gelukkig wordt mijn leven vanaf mijn 25e geweldig en weet ik daardooor ook dat ik tot dan alles gewoon ga overleven. Maar zowel Catharina als ik moeten wel oppassen dat we de aankomende maanden niet zwanger raken (oke, volgens mij basseerd ze haar praatje teveel op de gemiddelde Thaise toerist, al moet ik toegeven dat ze in bepaalde dingen ook best gelijk had).

Volgende stop: Pai, voor iedereen die even helemaal genoeg van tempels heeft. Nou dat leek ons wel wat. Met de verschillende inwoners Thais, Chinees, Shan en Moslim, leek dit mij heel interessant. Toch werd dit uitstapje compleet anders dan ik van tevoren had verwacht, toegegeven alle vier de groepen waren terug te zien en dat was inderdaad erg leuk, maar daar gaat het niet om in Pai. Pai is ook een populair weekendtripje voor de Thaise bevolking zelf en ik zal het omschrijven als een bergdorpje met hippe cafetjes, leuke mensen en een prachtige omgeving. Ja we hebben hier ontzettend leuke mensen ontmoet. Een jongen (of man, hij leek 20, maar was een stuk ouder) half Zuid-Afrikaans/ half Engels die altijd maar doorpraat, een Nederlandse jongen die aan een dam heeft meegegraven in Kenia (Kitui) die ook ik vorig jaar heb bezocht voor mijn project, dat is toch heel toevallig. Hele rustige Israelische jongen en een Nederlands meisje dat nu voor een jaar in Pai woont. Ja, samen met hen hebben wij daar echt een weekendje weg gehad in onze reis. De eerste middag hebben we tot diep in de nacht bij cafetjes gezeten bij het kampvuur. Want ja, echt waar zodra de zon onder was daalde de temperatuur enorm en zelfs met vier lagen (dat waren alle truien/shirtjes/ lagen die ik heb) was het zonder vuur te koud om buiten en binnen te zijn. Toch gaven de vele kampvuurtjes door de hele omgeving, de kou en de avondmarkt en de gezellige drukte toch nog een beetje een kerstgevoel. Ja, eenmaal daar aangekomen vond ik het al jammer weer weg te moeten. Gelukkig hadden we de volgende dag nog en hebben we met de Nederlandse en Zuid-Afrikaans/Engelse jongen de bergen verkent, ja, echt nog een tempel bezocht, in de hotsprings gebaderd en eieren gekookt in de hotsprings (ja echt dat was gebruikelijk voor de bevolking daar en kon gewoon, het kostte ons dan wel een uur, maar toen hadden wij echt ons eigen in de natuur gekookte eitje). Verder hebben we van het uitzicht genoten, door de rijstvelde gereden, een waterval bezocht die er niet was, maar er was wel een dansende boom, en de zondsondergang bekeken op de canyon waarvoor we eigenlijk net wat te laat waren, maar het was alsnog erg mooi. Al vind ik zo'n canyon met die stijle randen toch net wat te spannend en blijf ik toch echt liever op het bredere deel -dit in tegenstelling tot Catharina. Aan het eind van de dag hadden we 19uur afgesproken bij het hostel met Roos en de Israelische jongens om bij Roos echt Thais te eten (en niet de Pad Thai voor toeristen, wat ook lekker is). Roos woont in een klein dorpje tussen de rijstvelden, echt heel mooi- alleen jammer dat het al donker was en ze heeft echt een heel leuk huisje, wat toch door haar inrichting, ook al was het een heel Thais huis, ietwat Nederlands aanvoelde. Het eten, ze heeft leren koken van Thaise vrienden, was heerlijk en in de avond hebben we nog gekaart en muziek gemaakt, toch een hele goede en bijzondere avond. We konden ons al bijna tot eetgroep benoemen omdat er voor de volgende ochtend een Israelisch ontbijt op het menu stond. Deze ochtend moesten we vroeg op omdat we hadden besloten om terug te rijden op een scooter door de bergen naar Chiang Mai (ik achterop, no way dat ik zelf ga rijden, helemaal niet na die tarotkaartlezeres). Omdat we sowieso moesten wachten tot 11uur de mist en kou was weg getrokken en de weg was opgedroogd, want het is daar 's nachts zo vochtig, om te gaan hadden we nog wat tijd voor het ontbijt. Eerst vuur maken, daar ging toch wel wat tijd in zitten omdat ook het hout nat was en toen werd de shoushouka (ik weet niet hoe je het schrijft, maar het besaat uit ui, knoflook, peper, tomaat en daarin ei) met salade klaargemaakt. Een heerlijk ontbijt en gemaakt op vuur, wat zo'n twee uur kostte, in de bergen met optrekkende mist, doorkomende zon, midden in de natuur bij een soort van tentenkamp, ja dat zijn toch wel mooie ochtenden. Na het ontbijt, iets later dan gepland begonnen aan onze toch naar Chiang Mai. Dat ging erg voorspoedig en was heel leuk, ja je had zo echt een heel mooi uitzicht en het stuk door de bergen was het niet zo druk. Tot we eenmaal in de stad kwamen, daar stond het verkeer toch wel vast en al gauw zag ik de zon steeds lager zakken wat betekent dat het al tegen vijven werd en onze nachttrein vertrok om half 6. Kijk op dat soort momenten kan je mij wel opvegen en voel ik me compleet gestressd. We hadden geen idee hoe laat het was en gelukkig kenden we de stad al wat en reden we direct goed en waren we 17uur bij het treinstation om onze scooter in te leveren, bagage te pakken, eten te halen en neer te ploffen in de trein naar Bangkok, en daar zijn we nu dan weer.

o ja, natuurlijk ben ik ook heel veel vergeten, over hostels die we zijn uitgevlucht doordat het kind op wie wij even moesten passen een woede-aanval kreeg en met haar benen op de grond lag te spartelen en bij gebrek aan aandacht onze spullen door de kamer gooide en ons vaste restaurantje onder de brug, met heerlijk eten. Ja over het eten gesproken, ik ben daar best over te spreken (behalve de groene curry die ingredienten bevat die naar schoonmaakmiddel smaken), alleen het ontbijt snap ik nog niet helemaal, de eerste twee dagen ook met rijst en noedels begonnen, maar eenmaal in de meer 'toeristische plaatsen' kon dat worden ingewisseld voor fruit met muesli en yoghurt, best fijn, best zoals thuis. En ja, gezien ik rijst altijd wel kan eten, ben ik dat nog niet zat. Ja met de rijst gecombineerd met een goede afwisseling van de noedels en de hele vele straatkraampjes en restaurantjes, fruitsapjes en gemberthee word ik best gelukkig van het Thaise eten. Ja en wat we verder nog doen is veel praten, schrijven (o nee dat doe ik echt teveel, na twee weken al op een derde van het eerste boekje), beetje lezen en me een beetje verwonderen om de mensen om ons heen. Zo hebben we best een goede tijd hier.

Voor nu was die Thailand en de volgende update zal ongetwijfeld over kerstmis en cambodja, nieuwjaar en Vietnam gaan. Maar ja, daar weet ik nu nog niets over. Voor jullie allemaal ook fijne kerstdagen en (oke ik ben heel slecht in internet en mail checken dus een antwoord kan soms even duren, maar ik vind het leuk om van jullie te horen!)

Liefs,
Petra